استفاده از زالو درمانی برای درمان بیماری های عروقی
بیماری های عروقی یکی از مشکلات شایع جوامع امروزی هستند. مشکلات عروقی می تواند باعث سخت شدن رگ ها و عروق شود که به علت تنگ شدن عروق، ایجاد پلاک های چرب یا رسوب هایی که مانع جریان خون طبیعی و ضخیم شدن عروق می شود، بوجود می آید. بیماری های عروقی می تواند به علت بسیاری از عوامل ایجاد شود، بعضی از آنها فشار خون بالا، رژیم غذایی، چاقی، شیوه زندگی ما مانند سیگار کشیدن و نوشیدن مشروبات الکلی و عدم فعالیت باشد. در بلند مدت، این عوامل می توانند به مشکلات قلبی، مغزی و اندام های دیگر منجر شود.
در حال حاضر، بسیاری از درمان های دارویی وجود دارد که می تواند پیشرفت بیماری های عروقی را کاهش دهد، اما استفاده طولانی مدت از داروها می تواند منجر به عوارض جانبی از جمله عوارضی در اندام های دیگر شود. افرادی که می خواهند راه دیگری برای درمان بیماری های عروقی امتحان کنند، اغلب هیرودوتراپی یا زالو درمانی را انتخاب می کنند.
زالو درمانی
ماده ای در بزاق زالو وجود دارد که باعث پیشگیری از بیماری های عروقی می شود. بزاق آنها بیش از ۱۰۰ ماده زیستی فعال دارد که بسیار سودمند هستند. یکی از این اجزاء، هیرودین است که به عنوان عامل ضد انعقادی عمل می کند. کالین جزء دیگری است که همچنین انعقاد خون را مهار می کند. مولکولی که حلقه های فیبری را حل میکند و همچنین تشکیل ترومبوز را مهار می کند، دز بی لیاز است.
بزاق زالو همچنین حاوی یک مهار کننده فاکتور Xa است و این ترکیب باعث کاهش اثر انعقادی فاکتور Xa می شود. همچنین دارای هیالورونیداز است که ویسکوزیته مایع بینابینی را افزایش می دهد. برای اثر واستادوالیتی، داروی استیل کولین و هیستامین مشابه و همچنین مهار کننده های کربوکسی پپتیداز A دارد. این سه می تواند جریان خون را با انجماد عروق خونی افزایش دهد. این ها فقط برخی از اجزای بسیار مفید در بزاق زالو هستند، که در پیشگیری از بیماری های عروقی موثر هستند.
اثرات زالو درمانی بر بیماران مبتلا به بیماری های عروقی
مواردی که در بالا ذکر شد همگی با یکدیگر همکاری می کنند تا ویسکوزیته خون را کاهش داده و سازگاری آن را بالا ببرند تا جریان خون بهتر شود. ضخیم شدن عروق خونی در فرد، باعث می شود که لخته های خون افزایش یافته و همچنین فشار خون فرد افزایش یابد. این لخته ها می توانند به قسمت های مختلف بدن بروند و رگ ها را مسدود کنند، که می تواند منجر به سکته مغزی یا حمله قلبی شود. خون غلیظ خطراتی را ایجاد می کند و باعث می شود، اندام های دفاعی، به ویژه اندام هایی که از قلب دورند، مثل انگشتان دست و پا، اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت نکنند. بنابراین، مولکول ضد انعقادی در بزاق زالو حیاتی است، زیرا که به طور طبیعی باعث می شود که خون تمیزتر و نرمال شود و غلظت خون کاهش یابد.
مراحل زالو درمانی به منظور درمان بیماری های عروقی
قبل از قرار دادن زالو بر روی پوست، آنها با آب تمیز تمیز می شویند. روش های درمان، بسته به قسمت آسیب دیده که در آن مشکلات عروقی برجسته تر هستند، متفاوت هستند. به عنوان مثال، بیماران مبتلا به بیماری قلبی عروقی، در مناطق مختلف بدن خود باید زالو درمانی را دریافت کنند. در هر مورد پروتئین جریان خون بهتر را به منطقه ارتقاء خواهد داد. باز هم، بسته به موارد فردی، تقریبا هر منطقه تقریبا هر ۷ تا ۱۴ گلابی هر مشاوره نیاز دارد، اما هنوز به شدت مورد بستگی دارد. پس از زایمان قرار داده شده و خود را بر روی پوست بسته، آنها معمولا تا زمانی که خود را از بیمار جدا خود را جدا. وقتی این اتفاق می افتد، به این معنی است که آنها پر است و هر بذر می تواند حدود ۱۵ تا ۲۰ میلی لیتر خورده شود.
باز هم بسته به شدت بیماری فرد، حدود ۷ – ۱۴ زالو در هر جلسه لازم است. پس از قرار دارن زالو در ناحیه پوست مورد نظر، زالو ها محکم به پوست می چسبند و ناحیه مورد نظر برای مکیدن خون را پیدا می کنند. پس از اینکه زالو خود را از پوست جدا کند یعنی به اندازه کافی خون خورده است. هر زالو می تواند حدود ۱۵ تا ۲۰ میلی لیتر خون بخورد.
گاهی بدلیل اینکه عامل ضد انقعاد خون در بزاق زالو وجود دارد، در ناحیه ای که زالو خون مکیده است، احتمال کمی خونریزی وجود دارد.
زالو هرگز بر روی رگ های اصلی مانند ورید ژوگولار و ورید فمورال قرار داده نمی شوند. همچنین، آنها بر روی سینه ها، پلک ها یا ساختار های ظریف بدن قرار داده نمی شوند.