سکنجبین آمیزه‌ای از سرکه+انگبین است که به انگلیسی به آن Oxymel می گویند. سکنجبین در واقع سرکه و انگبین و مخلوطی است از سرکه و عسل که به میزان و مقدار معین در هم می‌آمیختند و از مخلوط آن شربتی خوش گوار و معطر وفرح بخش به وجود می‌آوردند.
در برخی نقاط که عسل یافت نمی‌شد یا می‌خواستند شربتی ارزان قیمت فراهم کنند، سکنجبین را از مخلوط سرکه و شکر تهیه می‌کردند ولی همچنان آن را سکنجبین می‌نامیدند؛ و امروز که عسل گران یا کمیاب تر از گذشته شده به طور کلی این شربت را با شکر تهیه می‌کنند.
سکنجبین را بیشتر با کاهو مصرف می کنند که بسیار خوشمزه می شود. در این مطلب از تک پزشک، به معرفی سکنجبین و خواص آن خواهیم پرداخت.
سکنجبین چیست؟
سکنجبین ترکیبی از سرکه و انگبین (عسل) است و از جمله ترکیب هایی است که طبیب بنابر نیاز بیمار می تواند در ترکیبات آن تصرف کند و به همین دلیل در کتب حکما تا هزار و دویست نوع آن را ذکر کرده اند.
خواص کلی سکنجبین:
- سکنجبین یک داروی مفتح (گشاینده) سدد است.
- یک فرآورده بسیار مؤثر در رفع تشنگی به شمار می آید.
- مصرف سکنجبین سبب می شود اخلاط رقیق از طریق ادرار از بدن خارج شوند.
- سکنجبین یک داروی لطیف کننده مواد غلیظ بدن است.
- داروی تسکین دهنده حرارت و حدت خون و صفرا است.
- مصرف شربت سکنجبین به خصوص همراه با عرق کاهو یا عرق عنب الثعلب، در کاهش خشکی کام و دهان مؤثر است.
- دارای قدرت تکه تکه کردن (تقطیع) مواد لزج بدن است که به سطح و جدار مجاری می چسبند و سبب انسداد مجاری می شوند.
- در کسانی که رطوبت از ریه آنها به سختی و با سرفه شدید خارج می شود، مصرف سکنجبین یک تسهیل کننده خروج خلط است.
سکنجبین ترش:
اثر آن سریع تر در بدن نمایان می شود اما به همان نسبت نیز ضرر آن سریع تر بروز می کند
مضرات سکنجبین ترش:
- برای سرفه زیان دارد.
- از آنجا که سکنجبین ترش دارای قوت زدایندگی است در افرادی که در بدن آنها خلط صفرا یا خلط شور وجود دارد، با ریزش این مواد به روده ها سبب زخم در جداره روده می شود.
همچنین بخوانید: خواص نعنا
مصرف سکنجبین در فصول مختلف:
در زمستان و شدت سردی هوا بهتر است سکنجبین را نیم گرم استفاده کرد تا گرمی عارضی سکنجبین سبب پخته شدن بهتر مواد (نضج) شود.
در فصل گرم و تابستان توصیه میشود، سکنجبین را با آب سرد بنوشید تا تشنگی را تسکین و شدت تب را بشکند.
نکته:
هیچگاه نباید سکنجبین را با یخ یا وسیله دیگری مانند یخچال سرد کرد، زیرا این عمل باعث می شود از لطیف شدن خلط جلوگیری شود و لعاب دهان لزج می شود.