سکته گوش چیست و آیا درمانی دارد؟

اطلاعاتی در مورد سکته شنوایی

شاید زیاد در مورد سکته قلبی و یا سکته مغزی شنیده باشید که البته نام سکته گوش شاید به گوشتان نخورده باشد. این نوع سکته باعث کم شنوا شدن فرد می شود.

روش های تشخیص ایجاد سکته گوش متفاوتند، اما علائمی وجود دارد که به وسیله آن می توان این نوع سکته را تشخیص داد.
یک صدای تق بلند را در گوش خود احساس می‌کنید و پس از آن جز سکوت مطلق هیچ صدای دیگری نمی‌شنوید. شاید برای بسیاری این اتفاق عجیب باشد، اما برای آنها که دچار سکته یا کم‌شنوایی ناگهانی گوش شده‌اند، بسیار آشناست.

سکته گوش به ناشنوایی ناگهانی حسی ـ عصبی گفته می‌شود که دلیل شناخته‌شده‌ای ندارد و معمولا در یک گوش به شکل سریع و ناگهانی یا در مدت زمان چند روز اتفاق می‌افتد. البته این نوع از کم‌شنوایی معمولا با احساس گیجی و زنگ گوش همراه است. همچنین در بیش از 90 درصد موارد، کم‌شنوایی ایجاد شده یکطرفه است.
سکته گوش را باید به عنوان یک اورژانس پزشکی در نظر گرفت و فرد مبتلا به آن باید فورا به پزشک متخصص مراجعه کند. متاسفانه برخی اوقات فرد مبتلا با ذهنیت این که مشکل او ناشی از جرم گوش، آلرژی یا عفونت سینوسی است از مراجعه به پزشک اجتناب می‌کند که این مسأله می‌تواند بر نتیجه درمان تاثیر منفی بگذارد.

از شایع‌ترین علل سکته گوش می‌توان به عفونت‌ها، ضربه به سر، بیماری‌های خودایمنی نظیر سندرم کوگان (یک سندرم التهابی که با اختلالات شنوایی و بینایی همراه است)، استفاده از داروهای مسمومیت‌زای گوش، مشکلات مرتبط با گردش خون، وجود تومور در عصب شنوایی، بیماری‌های نورولوژیک نظیر ام‌ اس و اختلالات گوش داخلی اشاره کرد. البته عامل کم‌شنوایی ناگهانی در 10 تا 15 درصد از مبتلایان ناشناخته است.

ناشنوایی ناگهانی، ولی موقتی

تشخیص سکته گوش از طریق انجام آزمایش شنوایی نزد متخصص شنوایی‌شناس امکان‌پذیر است. در واقع اگر آستانه شنوایی در سه فرکانس متوالی بیش از 30 دسی‌بل افت نشان دهد، کم‌شنوایی ناگهانی رخ داده است. جالب آن که این اختلال بیشتر در دهه چهارم و پنجم زندگی افراد رخ می‌دهد.

به گفته متخصصان بسیاری از افرادی که به کم‌شنوایی ناگهانی مبتلا می‌شوند، معمولا هنگام صبح و در زمان برخاستن از خواب متوجه آن می‌شوند. البته تقریبا نیمی از افراد مبتلا به کم‌شنوایی ناگهانی به طور خود به خود، طی دوره زمانی یک تا دو هفته بهبود می‌یابند.

از سوی دیگر، نتایج مطالعات نشان می‌دهد 85 درصد از افراد مبتلا که نزد پزشک متخصص می‌روند، بهبود پیدا می‌کنند و دوباره شنوایی خود را بازمی‌یابند.

 

درمان کم‌شنوایی ناگهانی با داروهای کورتونی

رایج‌ترین درمان کم‌شنوایی ناگهانی بویژه کم‌شنوایی با دلایل ناشناخته، استفاده از داروهای کورتونی است.
این داروها باعث کاهش التهاب می‌شود و به بدن کمک می‌کند تا بتواند با بیماری مبازره کند. کورتون‌ها معمولا به شکل قرص هستند. البته در سال‌های اخیر، روش تزریق داروهای استروئیدی به داخل گوش میانی و از مسیر پشت لاله گوش مورد استفاده قرار گرفته است، این روش ممکن است برای همه بیماران راحت نباشد و بیشتر برای افرادی به کار برده می‌شود که امکان استفاده از داروهای خوراکی ندارند.

اگر علت ایجاد کم‌شنوایی ناگهانی مشخص باشد پزشک سعی می‌کند با کنترل آن به درمان کم‌شنوایی بپردازد. درمان عفونت، قطع دارویی که ممکن است مسمومیت‌زایی گوش را به همراه داشته باشد و استفاده از داروهای کنترل‌کننده سیستم ایمنی بدن، از دیگر روش‌های درمانی این اختلال محسوب می‌شود.

 

استرس، گوشتان را کر می‌کند

نتایج مطالعات نشان داده استرس‌های ناشی از سبک زندگی در کشورهای صنعتی می‌تواند باعث ایجاد بیماری‌های مختلف و ازجمله ناشنوایی ناگهانی بشود.

یکی از تاثیرات منفی استرس، تغییر سطح گردش خون در مویرگ‌ها و ایجاد تنگی در آنها، غلیظ شدن خون و در نهایت انسداد رگ‌هاست؛ بنابراین، کاهش یا انسداد گردش خون در سرخرگ شنیداری گوش داخلی می‌تواند به کم‌شنوایی ناگهانی منجر شود. بی‌شک میزان این آسیب به میزان انسداد رگ و موقتی بودن یا دائمی بودن آن بستگی دارد.