سمعک را چگونه باید وصل کرد؟


چگونه از سمعک استفاده می شود؟

زمانی که فرد دچار کم شنوایی شود و در شنیدن صداها با مشکل مواجه باشد از سمعک استفاده می کند. کاهش شنوایی نیز دلایل مختلفی دارد.

استفاده از سمعک برای بیمارانی که کاهش شنواییشان از نوع انتقالی است بهترین نتیجه را خواهد داد. سمعک را برای هر دو گوش می توان استفاده کرد اما در اغلب موارد فقط برای یک گوش تجویز می شود.


دلایل کاهش شنوایی

کاهش شنوایی دلیل های مختلفی دارد که بستگی به هرکدام از این دلایل پزشک معالج تجویز مشخصی برای آن خواهد داشت. عوامل و دلایل کم شنوایی ممکن است به یکی از دلایل زیر باشد:

  • عفونت های مکرر گوش
  • عوارض جانبی داروها
  • مشکلات دوران جنینی
  • بیماری های ویروسی
  • اتواسکلروز

این آسیب ها ۳ نوع دارند؛ هدایتی، حسی عصبی و مختلط.

آسیب هدایتی گوش

اگر اشکال ایجادشده در مسیر گوش خارجی، کانال خارجی، استخوان های گوش، پرده گوش و گوش میانی باشد، کاهش شنوایی از نوع انتقالی یا هدایتی است.

آسیب عصبی و حسی-عصبی

اگر از دریچه بیضی (حدفاصل گوش میانی و داخلی) به بعد باشد و در آن حلزون، عصب شنوایی و اعصاب شنوایی مغز درگیر شوند، از نوع حسی عصبی است.

آسیب مختلط

چنانچه آسیب ترکیبی از هر دو نوع انتقالی و حسی عصبی باشد، به آن کاهش شنوایی مختلط می گویند.


همچنین بخوانید: درمان التهاب گوش خارجی

سمعک چیست؟

پزشکان برای اصلاح کاهش شنوایی و تقویت صدا، وسیله ای به نام «سمعک» برای افراد کم شنوا تجویز می کنند. استفاده از سمعک برای بیمارانی که کاهش شنوایی شان از نوع انتقالی است، بهترین نتیجه را می دهد زیرا پردازش صدا در قسمت های پایینی شنوایی (گوش، مسیر اعصاب محیطی) است و قسمت های مهم مراکز شنوایی سالم هستند.

در کاهش شنوایی حسی عصبی، درگیری مربوط به مراکز بالاتر (مراکز تفسیر صدا در مغز و سیستم اعصاب مرکزی) است که ممکن است منجر به اشکال در درک گفتاری بیمار شود. برای ارزیابی میزان کاهش شنوایی، تست هایی وجود دارد که در آن درصد درک گفتار (SDS) سنجیده می شود.

اگر درصد SDS خوب باشد، بیمار بیشترین بهره را از سمعک خواهد برد ولی اگر نتیجه تست رضایت بخش نباشد، این وسیله نه تنها کمکی به او نمی کند، بلکه گاهی می تواند باعث آزارش نیز بشود.

اجزای مختلف سمعک

سمعک سه قطعه دارد؛ قطعه اول وظیفه جذب اصوات را بر عهده دارد، قطعه دوم صوت را تقویت می کند و قطعه سوم امواج الکتریکی را به صوت تبدیل و به گوش منتقل می کند.

سمعک های مختلفی با نام های «آنالوگ»، «نیمه دیجیتال»، «دیجیتال» و «هوشمند» در بازار وجود دارد.

سمعک آنالوگ:

سمعک های آنالوگ فقط صوت را تقویت می کنند و برای کسانی که کاهش شنوایی یکنواخت دارند، تجویز می شوند. در نوع آنالوگ همه فرکانس ها تقویت می شوند. این نوع سمعک برای افراد مسنی که دچار پیرگوشی هستند و در شنیدن صداهایی با فرکانس های بالا مشکل دارند و کاهش شنوایی یکنواختی ندارند، مناسب نیست.

سمعک نیمه دیجیتال و دیجیتال:

در نوع نیمه دیجیتالی، کلیدهای ظریفی روی سمعک تعبیه شده که آن را با توجه به فرکانس های خاص تنظیم می کند و نوع دیجیتالی، عملکردی اتوماتیک دارد. این نوع سمعک برای افرادی که در فرکانس های بالا (صداهای زیر) دچار مشکل هستند، بسیار مناسب است.


همچنین بخوانید: سکته گوش چیست؟

نحوه ی استفاده از سمعک

شکل ظاهری سمعک نیز برای بیماران اهمیت دارد زیرا برخی از آنها نمی خواهند دیگران از وجود آن اطلاع پیدا کنند بنابراین سازندگان سمعک انواع مختلفی از آن را از قبیل جیبی، دسته عینکی، پشت گوشی و داخل گوشی به بازار عرضه کرده اند تا بیمار بتواند با توجه به سلیقه اش یکی از آنها را انتخاب کند.

بعضی از سمعک ها داخل گوش جاگذاری می شوند. برخی نیز داخل دسته عینک تعبیه می شوند اما پیشرفته ترین و جدیدترین نوع سمعک، سمعک های هوشمند است که علاوه بر پردازش دیجیتالی، توانایی ضبط و نگهداری داده ها را دارند. البته این سمعک ها، قیمت های بالاتری هم دارند.

سمعک حتما باید به وسیله کارشناس خبره انتخاب و آموزش های لازم از لحاظ تمیز نگه داشتن، نحوه استفاده و تنظیم آن به بیمار داده شود. اگر سمعک درست انتخاب نشده باشد یا تنظیم آن به هم بخورد، انعکاس صدای غیرعادی داخل گوش، بیمار را آزرده خواهد کرد.

بعد از تجویز پزشک ، سمعک مطابق با کم شنوایی شخص تنظیم می شود . این نکته را فراموش نکنید که سمعک های موجود امروزه دارای قابلیت های تنظیمی بسیار بالایی هستند و قطعا یک ادیولوژیست ماهر امکانات زیادی برای تنظیم سمعک به شکل مورد پسند شما را می تواند در اختیار شما قرار دهد.

تنظیم سمعک

تنظیم سمعک فوق العاده پر اهمیت است زیرا اگر سمعک به روش صحیح به وسیله ادیولوژیست برای شخص کم شنوا تنظیم نشود، نه تنها هیچ کمکی به او نمی کند بلکه به شنوایی فرد نیز آسیب می رسد.

در این مرحله ادیولوژیست با وصل نمودن سمعک به کامپیوتر، سمعک را مطابق با کم شنوایی فرد تنظیم می کند. در آخر این مرحله طریقه نگهداری و استفاده و تعویض باتری سمعک را به شما آموزش می دهد.

در رابطه با تنظیم سمعک و کیفیت صدای سمعک ، باید بیمار و اطرافیان او مشارکت لازم را با او داشته باشند تا تنظیمات مناسب و دلخواهی بدست بیاید.

عادی شدن سمعک برای بیمار:

در بیشتر مواقع دو تا سه هفته طول می کشد تا شخص کم شنوا به صدای سمعک و اصواتی که قبلا برایش قابل شنیدن نبوده، عادت کند.

اول صداهای زمینه و صداهای محیط کمی بلندتر از آنچه واقعیت صدا است شنیده می شوند اما با استمرار استفاده، عادت پذیری صورت میگیرد که البته در نسل هوشمند سمعک ها این موضوع بسیار کمرنگ شده است.

نکات مهم در نگهداری سمعک

  1. سمعک باید به دور از حرارت و رطوبت باشد و در حین حمام و خواب از آن استفاده نشود و از گوش خارج شود.
  2. هنگام عکس برداری های پزشکی از سمعک خود استفاده نکنید.
  3. باتری سمعک سمی است و ممکن است برای کودکان بسیار خطرناک باشد و از این رو سمعک از دسترس آنها دور نگهدارید.
  4. باتری های سمعک را هر از چندگاهی از سمعک خارج کنید.
  5. بلافاصله پس از بیرون آوردن از گوش درون جعبه ی مخصوص بگذارید.
  6. اگر در گوش خود دچار درد و یا التهاب شدید حتما سمعک را خارج کنید و با پزشک خود مشورت کنید.

اطرافیان بیمار باید چه بکنند؟

  • به هیچ وجه در محیط منزل داد و فریاد نکنید
  • آرام و شمرده با بیمار صحبت کنید
  • در محیط های شلوغ به بیمار نزدیک شده و با او صحبت کنید
  • با تمرین خود و ادا کردن صحیح کلمات اجازه دهید که فرد به لب خوانی عادت بکند
  • استفاده ی مداوم از سمعک برای بیمار کم شنوا پس از مدتی ملال آور شده و از این رو اجازه استراحت به بیمار را بدهید.

همچنین بخوانید: مضرات استفاده از هندزفری برای گوش