هر آنچه که باید در مورد ترشحات و عفونتهای دستگاه تناسلی زنان بدانید

دستگاه تناسلی بخش مهمی از اعضای بدن بانوان به شمار می رود. دستگاه تناسلی دارای دو بخش داخلی و خارجی است. دستگاه تناسلی داخلی از واژن، رحم، لوله‌‌های فالوپ (لوله‌های رحمی) و تخمدانها تشکیل شده استدستگاه تناسلی داخلی از واژن، رحم، لوله‌‌های فالوپ (لوله‌های رحمی) و تخمدانها تشکیل شده است. دستگاه تناسلی خارجی شامل فرج (ولو)، مهبل (واژن) و پرده بکارت (هایمن) است . در ادامه بیشتر آشنا می شویم.

مقدمه ای بر دستگاه تناسلی زنان

دستگاه تناسلی خارجی شامل فرج (ولو)، مهبل (واژن) و پرده بکارت (هایمن) است . فرج قسمت کاملا خارجی دستگاه تناسلی زنان است که از بیرون بدن قابل رؤیت است و به صورت یک ناحیه لوزی شکل در بین دو پا و در پایین شرمگاهی (محل رویش موهای زهار) قرار گرفته است. فرج از بیرون توسط لب های بزرگ و کوچک فرج پوشیده شده است. این لب ها هر یک به صورت دو چین نیمه مدور هلالی شکل در دو طرف فرج بوده و در حالت عادی روی هم خوابیده و دهانه فرج را می بندند. لب‌های  بزرگ فرج از دو لایة‌ پوستی تشکیل شده اند. در زیر لب های بزرگ، لب های کوچک قرار دارند که از دو لایه مخاطی تشکیل شده اند. لب های کوچک در هدایت صحیح ادرار نقش دارند. این دو لبه از بالا و پایین به هم متصل هستند. در محل اتصال این دو لایه در بالا عضو کوچک حساسی به نام کلیتوریس وجود دارد که در اثر تحریک و دستکاری، سفت و کمی بزرگ می‌شود و در احساس لذت جنسی نقش دارد. در میان لب ‌های فرج فضایی بوجود می‌آید که خروجی پیشابراه (مسیری که ادرار را از مثانه به خارج بدن می‌رساند- محل ادرار کردن) در قسمت بالایی آن است و در پایین آن خروجی واژن (مهبل) قرار دارد.
در دخترانی که هنوز رابطة جنسی نداشته‌اند اکثر قسمت‌های خروجی واژن با لایه ای نازک به نام پردة بکارت پوشیده شده است. پرده بکارت به صورت یک ورقه نازک (به ضخامت ۱ یا ۲ میلی متر) درست در پشت لب های کوچک فرج قرار دارد و دهانه مهبل را می چوشاند. در پرده بکارت منافذی برای خروج خون قاعدگی وجود دارد. منفذ پرده بکارت در افراد مختلف، اندازه و شکل متفاوتی دارد و از خصوصیات و ویژگی های آن برای تشخیص باکره بودن یا نبودن شخص استفاده می گردد. در اکثر موارد با اولین ورود آلت مردانه به داخل واژن این پرده پاره می‌شود و برای همیشه از خروجی واژن کنار می‌رود.
– در پوست بالای لبه‌ها در پایین شکم ناحیة برجستگی عانه وجود دارد که در حین بلوغ با تجمع چربی زیرپوستی، حالت برجسته پیدا می‌کند و در روی آن و نیز در روی لب‌های فرج، موهای تناسلی شروع به رویش می‌کنند

دستگاه تناسلی داخلی از واژن، رحم، لوله‌‌های فالوپ (لوله‌های رحمی) و تخمدانها تشکیل شده است
واژن لوله‌ای عضلانی است که از فرج در بیرون بدن تا رحم در داخل بدن امتداد دارد. طول واژن ۱۲-۸ سانتی‌متر در زنان بالغ است. از آنجا که این عضو دارای دیوارة عضلانی است می‌تواند منقبض یا منبسط شود. همین خصوصیت باعث می‌شود که واژن بتواند یک جسم به باریکی تامپون تا یک نوزاد هنگام تولد را در درون خود جای دهد. واژن چند عملکرد مختلف دارد. واژن محل قرار گرفتن آلت مردانه در حین رابطة جنسی است و با اعصاب موجود در آن لذت جنسی در حین رابطه جنسی را برای زن بوجود می آورد. واژن همچنین راهی از رحم به بیرون برای خارج کردن نوزاد در زمان تولد است. همچنین خونهای قاعدگی از این طریق از رحم به بیرون بدن می‌آید. لایة نازک بافتی به نام پردة بکارت که در خود یک یا چند سوراخ دارد خروجی واژن را به طور نسبی می‌پوشاند. شکل پردة بکارت در افراد مختلف با هم فرق دارد. این پرده در اکثر دختران بعد از اولین تجربة جنسی کشیده شده و پاره می‌شود که ممکن است با کمی خونریزی نیز همراه باشد
واژن در سمت داخل بدن به رحم متصل می‌شود. این اتصال از طریق دهانة رحم که دیواره‌ای قوی و ضخیم دارد و خروجی آن بسیار کوچک است انجام می‌شود. در طی زایمان خروجی دهانة رحم مقداری گشاد می‌شود و به نوزاد اجازه می‌دهد از رحم خارج شود

آشنایی با ترشحات دستگاه تناسلی و  واژن  زنان

چه زمانی افزایش ترشح واژن  طبیعی نیست؟

اگر افزایش ترشح باعث تغییر رنگ، بو ، التهاب ناحیه تناسلی، خارش، سوزش بشود غیر طبیعی خواهد بود به ویژه اینکه اگر بیمار در زمان عادت ماهیانه نباشد ولیکن ترشح خونی داشته باشد، حتماً باید به پزشک مراجعه کند.

چه چیز باعث این تغییرات می شود؟

هر عاملی که تغییر در محیط طبیعی واژن بدهد، و به عبارتی PH آن را تغییر بدهد، سبب افزایش ترشح غیر طبیعی از واژن می شود مانند: استفاده از بعضی صابونها، آنتی بیوتیکها، بیماری قند، حاملگی، عفونتها، و یا حتی پاک کردن مجرای تناسلی توسط اسپری های مخصوص ناحیه تناسلی و یا Vaginal douchمی توانند این مشگل را سبب شوند.

چگونه Vaginal Douching سبب عفونت می شود.؟

بسیاری از بانوان فکر می کنند این روش بسیار خوبی برای پاکیزه نگهداشتن واژن است. اگر چنانچه احساس بو در ناحیه تناسلی می کنید این بو اکثراً از قسمت خارجی دستگاه تناسلی است و شما می توانید با آب و صابون قسمت خارجی دستگاه تناسلی را تمیز نگاه دارید و همان حمام روزانه برای این پاکیزگی کافی است.

در حالیکه با گرفتن دوش واژینال و استفاده از مواد شیمیائی محیط طبیعی واژن را به هم می ریزید که این خود سبب عفونت می شود. از طرفی دیگر توسط Vaginal Douching (شستشوی واژن) باکتریهای موجود در واژن را به قسمت دهانه رحم خود و خود رحم روانه می کنید که این خود سبب عفونت در این نواحی خواهد شد.

چه عوامل دیگری سبب افزایش ترشح واژن می شوند؟

افزایش ترشح واژن به گونه غیر طبیعی به دلایل گوناگون خواهد بود که به طور کلی به نام Vaginitis نامیده می شوند.

1- عفونتهای قارچی واژن

درواژن زنان قارچ به مقدار کم به طور طبیعی زندگی می کند، محیط اسیدی واژن مانع از رشد این قارچها می شود. حال اگر به دلیلی از اسیدی بودن محیط واژن کاسته شود قارچها رشد بیشتر خواهند کرد و سبب عفونت قارچی در واژن می شوند. حاملگی، بعضی از آنتی بیوتیکها، مصرف قرصهای جلوگیری از حاملگی، بیماری قند، استفاده از کورتون ، زمان سیکل ماهیانه، روابط جنسی، نیز از عواملی هستند که باعث تغییر محیط طبیعی واژن و افزایش رشد قارچها و در نتیجه باعث عفونت در واژن می شوند.

علائم عفونت قارچی چیست؟

باید بگویم که این بیماری بسیار شایع است. بیمار احساس نارحتی در ناحیه تناسلی دارد که به صورت سوزش، خارش در دهانه واژن و در قسمت خارجی ناحیه تناسلی احساس می شود. ترشحات واژن به رنگ سفید و بسیار غلیظ در می آید که می توان آن را به شکل تکه های ریز پنیر مانند دید. بیمار احساس سوزش در زمان نزدیکی دارد. و همینطور احساس تورم در قسمت خارجی دستگاه تناسلی می کند.

ولیکن به یاد داشته باشید که اگر مکرراً و یا به گونه شدید بیماری مبتلا شوید که گاهی هم به درمان جواب نمی دهد و بلافاصله پس از درمان بیماری باز می گردد باید از نظر سایر بیماریهای سیستمیک به ویژه بیماری قند بررسی شوید.

چگونه درمان می شوید؟

درمان این بیماری بسیار ساده و معمولا با استفاده از کرمهای موضعی ضد قارچ مخصوص دستگاه تناسلی بانوان و یا گاهی هم اگر قادر به استفاده از کرم واژینال نباشید، با خوردن دارو درمان پذیر می باشد. گاهی توسط داروهائی که احتیاج به نسخه پزشک ندارد این بیماری به راحتی درمان پذیر است. ولیکن باز هم تکرار می کنم، چنانچه حامله هستید و یا به طور مکرر درگیر این بیماری می شوید، باید حتماً به پزشک خود مراجعه کنید که علت اصلی را جویا شوید.

چگونه از ابتلا مکرر به این بیماری پیشگیری کنیم؟

به نکات زیر توجه داشته باشید.

•حتماً از شورت های کتانی استفاده کنید.

• تا آنجا که ممکن است از پوشیدن شورت های پلاستیکی و یا بسیار تنگ و چسبان خودداری کنید.

از کاغذهای توالت حاوی مواد معطر و رنگی، Tampon، Pad های معطر و Bubble Bath و یا به طور کلی نشستن در وان حمام پرهیز کنید.

• اگر باز هم گرفتار عفونت مکرر قارچی واژن شدید به پزشک خود حتماً مراجعه کنید به دو دلیل نخست اینکه ممکن است علت بیماریهای سیستمیک بدن باشد و دو م گاهی لازم است که پزشک شما را برای مدت چند ماهی روی درمان بگذارد که از تکرار عفونت جلوگیری شود.

آیا همسر  شما باید درمان بشود؟

در این عفونت یا ر شما احتیاج به درمان ندارد و این بیماری اکثراً او را گرفتار نخواهد کرد مگر اینکه همسر شما مشکل دیگری ازنظر بیماری سیستمیک داشته باشد.

عفونت های میکروبی واژن

این عفونت Bac terial Vaginitis خوانده می شود.

محیط واژن حاوی نوعی باکتری است که به نام باکتری خوب واژن معروف است و همینطور حاوی باکتری دیگری است که به نام Anacrobes نامیده می شوند. گاهی بدون دلیل ویژه این نوع باکتری بیش از انداره رشد کرده و سبب بیماری می شوند.

چه علائمی دارند؟

گاهی بیمار اصلاً علائمی ندارد، گاهی این بیماری سبب افزایش ترشح واژن می شود که اکثراً آبکی است. یا گاهی رنگ زرد کمرنگ یا پررنگ تر دارد. گاهی بودار می شود که به اصطلاح Fishy Smell خوانده می شود که بیماران این بو را اکثراً پس از نزدیکی با همسر احساس می کنند، و گاهی بیمار احساس سوزش و خارش دارد.

چگونه تشخیص داده می شود؟

به پزشک مراجعه کنید. ترشح شما را در مطب آزمایش می کند و بلافاصله تشخیص داده خواهد شد.

آیا این نوع عفونت ازطریق نزدیکی منتقل می شود؟

اگر چه این بیماری در بانوانی که فعالیت جنسی دارند بیشتر دیده می شود ولیکن ارتباطی به نزدیکی ندارد و یار مقابل هم احتیاج به درمان ندارد. مگر اینکه بیمار مکرراً گرفتار این بیماری بشود.

چگونه درمان می شود؟

با تمام سادگی این بیماری احتیاج به درمان دارد چراکه اگر درمان نشود عفونت به سمت دهانه رحم، رحم و لوله ها می رود و سبب مشکلات بسیار و بدتری خواهد شد. به ویژه اگر اینکه زن حامله باشد. این بیماری را می شود به طور موضعی و یا خوراکی درمان کرد ولی درمان این بیماری حتماً احتیاج به مراجعه به دکتر و نسخه پزشک دارد .

عفونت شایع دیگر واژنTrichumoniasis است

عامل این بیماری یک نوع انگل به نام تریکومونا است که اکثراِ در اثر نزدیکی با فرد مبتلا ، بیمار درگیر آن خواهد شد. گاهی بیمار مدتها این بیماری را دارد بدون اینکه علائمی داشته باشد.

چه علائمی دارد؟ افزایش ترشح واژن، تغییر رنگ آن به صورت آبکی، یا زرد رنگ و یا گاهی سبز کمرنگ، بوی بد، خارش و سوزش، درد و سوزش در هنگام دفع ادرار از علائم آن است. اکثراً احتیاج به درمان خوراکی دارد. در این نوع گرفتاری همسر بیمار هم بهتر است که درمان بشود.

در اینجا باید یاد آور شوم که عفونتهای دیگر ناحیه تناسلی در ارتباط با رابطه جنسی ونزدیکی بیمار به آنها مبتلا می شود ازقبیل «کلامید یا»، سوزاک، هم می تواند سبب افزایش ترشح واژن بشود، ولیکن اینها عفونت هائی هستند که ابتدا دهانه رحم را گرفتار می کنند و گاهی تنها علامت آنها افزایش ترشح واژن است که در این نوع عفونتها زن و مرد هر دو باید درمان بشوند. ولیکن به خاطر داشته باشید که در این مقاله فقط سخن بر سر عفونت های شایع ناحیه واژن است نه سایر قسمتهای تناسلی

نکاتی که برای پیشگیری از عفونت واژن باید رعایت شود.

1- هرگز از Vaginal douche استفاده نکنید

2- از مواد عطری- اسپری عطری، Tamponsو همینطور از Pad های معطر در زمان خونریزی ماهیانه پرهیز کنید.

3- همیشه شورت های کتانی که زیاد هم تنگ و چسبان نباشند، بپوشید.

4- همیشه ناحیه تناسلی و مقعد را از جلو به عقب پاک کنید این روش تا آنجا که ممکن است از انتقال عفونت از ناحیه رکتوم به واژن جلوگیری خواهد شد.

5- گاهی این خارش و سوزش در ناحیه تناسلی ممکن است به دلیل آلرژی به مواد پاک کننده باشد در این صورت بهتر است که پودر لباسشوئی و کاغذ یا مایع نرم کننده پارچه را در موقع شستشو عوض کنید.

6- گاهی کاندوم یــــا «دیافراگم» و یا Sperm Killing Gel که برای پیشگیری از حاملگی مصرف می شود ممکن است سبب حساسیت و خارش و سوزش در ناحیه واژن بشود، در اینصورت بهتر است روش دیگری را جایگزین کنید.

7- پس از دوش روزانه ناحیه خارجی تناسلی را با حوله خوب خشک کنید.

بیماریها و مشکلات پوستی دستگاه تناسلی مردان و زنان

درماتیت التهابی

درماتیت تماسی(contact dermatitis) شامل درماتیت تحریکی و آلرژیک بوده و با خارش , قرمزی و ادم پوست همراه می باشد. علل مسبب درماتیت تماسی شامل محصولات بهداشتی مورد استفاده خانمها, کاندوم و اسانس های گیاهی می باشند. کمپرس آب سرد و استروئید های موضعی ضعیف غیر فلورینه از جمله درمان های مناسب به شمار می روند

نورودرماتیت( لیکن سیمپلکس مزمن)

نورو درماتیت(neurodermatitis) ( لیکن سیمپلکس مزمن) اغلب در لب بزرگ و پوست بیضه پدید آمده و با خارش زیاد و ضخیم شدن پوست همراه می باشد. استرس باعث تشدید این اختلال می گردد. درمان همانند درماتیت تماسی است اما در برخی موارد , از تزریق استروئید به داخل ضایعه نیز کمک گرفته می شود

اینترتریگو

اینتر تریگو(intertrigo) شامل پلاک مرطوبی است که در نواحی مرطوب پوست دیده می شود. رشد باکتری و قارچ بر روی پلاک باعث تشدید مشکل می شود. چنین ضایعه ای در چین های شکمی , کشاله ران , زیر بغل و اغلب در افراد چاق و در آب و هوای گرم و مرطوب دیده می شود و با قرار دادن ناحیه مبتلا در معرض هوا, استفاده از محلول buroow , پماد نیستاتین و استروئید خفیف درمان می شود.

عوارض داروئی

اغلب عوارض داروئی بطور گسترده ظاهر می شوند اما گاهی اولین بار از ناحیه کشاله ران تظاهر می کند. داروهای مسهل(فنول فتالئین) , سولفونامید ها , و داروهای ضد التهابی باعث بروز ضایعات داروئی ثابت در ناحیه تناسلی می شوند. درمان شامل قطع مصرف دارو می باشد.

پسوریازیس

پسوریازیس ممکن است سطوح چین های بدن مثل کشاله ران و یا چین باسن را درگیر کند( پسوریازیس معکوس). ضایعه فاقد پوسته و به رنگ قرمز روشن می باشد. پسوریازیس گاهی بصورت پلاکی منفرد بر روی گلانس( سر آلت تناسلی) تظاهر می یابد و با بیماری اریتروپلازی کوئیورات اشتباه می شود. از کرم هیدرو کورتیزون و کرم انواع ایمیدازول برای درمان استفاده می شود. شستشوی گلانس پس از مقاربت,جهت پیشگیری از آلودگی با کاندیدا, از بدتر شدن بیماری جلوگیری می کند. ضایعه پوستی حاصل از سندرم رایتر نیز ممکن است همانند پسوریازیس تظاهر کند

درماتیت سبوروئیک

درماتیت سبوروئیک کشاله ران و آلت همانند پسوریازیس می باشد. سبوره معمولا در قاعده آلت, قسمت داخلی ران و ناحیه عانه به چشم می خورد. درمان همانند پسوریازیس کشاله ران می باشد

لیکن پلان

سر آلت , لب های بزرگ و کوچک واژن و مخاط واژن ممکن است مبتلا به لیکن پلان شوند. ضایعات حاصل چند وجهی , بنفش رنگ و پهن و صاف می باشند. انجام بیوپسی ضروری بوده و درمان با استفاده از استروئید های موضعی قوی صورت می گیرد.

لیکن اسکلروز

با پاپول های صاف و سفیدی مشخص می شود که به هم اتصال یافته و ضایعه ای سفید رنگ و بدون ارتشاح را پدید می آورند, اپی تلیوم دچار آتروفی شده و منظره ای همانند کاغذ سیگار را به خود می گیرد. خارش و خراش های دردناک از تظاهرات بیماری می باشند. گاهی سرطان سلول سنگفرشی بر روی ضایعه شکل می گیرد. درمان انتخابی استروئید موضعی قوی است

شپش عانه

از راه های جنسی و غیر جنسی انتقال یافته و با خارش شدید و پیودرم همراه است. تخم های شپش بر روی تنه ,موی نواحی عانه و پلک ها یافت می شوند. درمان شامل استفاده از شامپوی لیندان 1% به مدت 4 دقیقه , کرم پرمترین , شستشوی البسه آلوده و درمان شریک جنسی بیمار می باشد.

گال

آلودگی با عامل بیماری یعنی sacroptes scabiei منجر به خارش شدید وگسترده می شود. آلودگی تنه آلت ,سر آلت یا پوست کیسه بیضه شایع و مشخص کننده می باشد و با تشکیل ندول همراه است. درمان همانند شپش بوده و تمام اعضای خانواده را شامل می گردد. برای از بین بردن ندول ها می توان از استروئید های موضعی قوی استفاده کرد

عفونت های قارچی

مشخصه آن وجود پلاکی بزرگ , مهاجر و با لبه برآمده بر روی سطح داخل ران و کشاله ران می باشد. بر خلاف کاندیدازیس , این ضایعه بر پوست کیسه بیضه اثر نمی کند. خارش شدید بوده و درمان با عوامل ضد قارچ موضعی صورت می گیرد. در موارد شدید از عوامل ضد قارچ خوراکی نیز استفاده می شود.

کاندیدازیس

کاندیدا آلبیکانس معمولا باعث بروز ضایعه ای قرمز رنگ همراه با وزیکول و پوسچول های اقماری در اطراف آن می گردد. سطح داخل ران و باسن شایع ترین مناطق درگیر بوده و ابتلا اسکلروتوم نیز شایع است. عوامل زمینه ای مساعد کننده شامل دیابت حاملگی چاقی مصرف آنتی بیوتیک های وسیع الطیف و نقص ایمنی می باشد.نیستاتین و دیگر عوامل ضد قارچ موضعی و یافلوکونازول خوراکی , درمان مناسب این بیماری می باشند.

عفونت باکتریائی( پیودرم)

استافیلوکوک اورئوس شایع ترین عامل پیودرم نواحی تناسلی است که موجب فولیکولیت و یا زرد زخم تاولی می گردد. نوع مزمن بیماری گاهی ثانویه به بیماری التهابی روده , لنفوگرانولوم ونروم و یا هیدرآدنیت چرکی و یا ایدز ایجاد می شود. درمان با استفاده ازپنی سیلین های مقاوم به پنی سینلیناز و یا سفالوسپورین صورت می گیرد.

زگیل های تناسلی

عامل آن ویروس پاپیلوم تناسلی است. زگیل تناسلی در فرج در زیر پره پوس و بر روی تنه آلت بیشتر دیده می شود. واژن , مخاط بینی و دهان نیز مبتلا می گردند. عود بسیار شایع است و درمان شریک جنسی فرد آلوده نیز از آن نمی کاهد. بهبود خود بخود ممکن است. انواع 16 و 18 ویروس می توانند پاپول های صاف و رنگی بورونوئید بر روی پوست ناحیه تناسلی پدید آورند. این ضایعه ممکن است دچار حالت مستعد سرطانی بشود. از پودو فیلین , ایترفرون, و یا کرایوتراپی یا لیزر برای درمان استفاده می شود.

مولوسکوم کونتاژیوزوم

بیماری ویروسی شایعی است که از طریق جنسی نیز انتقال می یابد. ضایعه با پاپول مروارید مانند, محکم و دارای سطح صاف است که در مرکز خود شبیه ناف است. بیماری در زمینه آلودگی با ایدز نیز دیده می شود. درمان شامل تخریب موضعی با استفاده از کرایوتراپی و یا کوتر الکتریکی است.

التهاب واژن(دستگاه تناسلی زنانه) به علت عفونتهای واژن Vaginitis

واژینیت یک التهاب واژن است که  اغلب به علت عفونتها ، که بعضی از آنها در ارتباط با بیماریهای جدی هستند. شایعترین عفونتهای واژن عبارتند از:

–          واژینیت باکتریایی.

–          تریکومونازیس.

–          عفونت قارچی واژن.

بعضی از عفونتهای واژنی از طریق تماس جنسی انتقال می یابد ، ولی دیگر عفونتها مانند قارچها احتمالأ از طریق تماس جنسی نیست.

واژینیت باکتریایی

واژینیت باکتریایی شایعترین علت علائم عائم واژنیت در زنانی است که در سن بچه زایی هستند.قبلأبه عنوان واژینیت نامشخص و یا واژینیت مرتبط با گاردنرلاGardnerella  می نامیدند. خبرگان سلامت مطمئن نیستند که فعالیت جنسی نفشی در واژینیت باکتریایی بازی کند.

واژینیت باکتریایی در نتیجه تغییرات در رشد باکتریهای واژن ایجاد می شود. این عدم تعادل شیمیایی زمانی اتفاق می افتد که انواع مختلف باکتری ها بیشتر از حد باکتری هایی که خوب هستند و بایند باشند شوند. به جای لاکتوباسیل( lactobacillus یک نوع باکتری طبیعی که می تواند به صورت طبیعی در واژن زندگی کند)، که تعداد آن زیاد است ،تعداد  باکتریهای دیگری مانند گاردنلا واژینالیسgardenerella vaginalis  ، باکتروئیدهاbacteroides  ،Mobiluncus و میکوپلاسما همونیسMycoplasma hominis  در واژن زنان با واژینیت باکتریایی دیده می شود. تحقیقاتی در زمینه نقش هر یک از این میکروب ها در علت یابی علل وازینیت باکتریایی در جریان است و کمک کننده است.، ولی هنوز نقش فعالیت جنسی در ایجاد و توسعه واژینیت باکتریایی را نفهمیده اند. تغییر در جفت جنسی، استفاده از آی یو دی(وسیله داخل رحمی پیشگیری از حاملگی)IUD  ،دوش واژینال خطر گرفتن واژینیت باکتریایی را در زنان بیشتر می کند.

نشانه ها

شایعترین نشانه واژینیت باکتریایی غیر طبیعی است ، ترشحات بد بوی واژن. بعضی از زنان آن را به بوی شبیه ماهی تشبیه می کنند که بعد از تماس جنسی قابل توجه است.تقریبأ نیمی از زنان با علائم واژینیت باکتریایی ، هیچ نشانه ای ندارند. یک مراقب سلامتی بایستی این علائم را دیده و معاینه بالینی انجام می دهد و ممکن است تشخیص را به وسیله آزمایش مایعات واژن ثابت کند.

دیگر نشانه ها شامل:

–          ترشح رقیق واژن ، معمولأ سفید یا خاکستری رنگ.

–          درد در هنگام ادرار کردن.

–          خارش اطراف واژن.

تشخیص

یک پزشک می تواند یک نمونه از مایع واژن را در زیر میکروسکوپ دیده ، یا به صورت رنگ آمیزی و یا نور مخصوص ، برای دیدن باکتریهای در ارتباط با واژینیت. سپس میتواند تشخیص واژینیت باکتریایی بدهد بر پایه و اساس

–          نبودن لاکتوباسیلا

–          وجود تعداد زیادی سلولهای راهنما”Clue cell”(سلولهایی از بافت پوششی وازن که با میکروبهای واژینیت باکتریایی پوشیده شده است).

–          بوی ماهی

–          تغییرات ترشحات طبیعی واژن

درمان

پزشک از آنتی بیوتیکهایی مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین برای درمان زنان با واژینیت باکتریایی استفاده می کند. کلأ  همسران آنها درمان نمی شوند.

عوارض

در اغلب موارد ، واژینیت باکتریایی عارضه ای به جا نمی گذارد.خطرات اثبات شده ای در رابطه با واژینیت باکتریایی و ایجاد بیماریهای التهابی لگن(PID) وجود دارد.PID  یک بیماری جدی در زنان است که می تواند موجب نازایی و حاملگی خارج از رحم (Ectopic)شود.

واژینیت باکتریایی همچنین می تواند ایجاد مسائل دیگری مانند زایمان زودرس، و بچه های با وزن تولد کم کند. بنابراین بعضی از متخصصان زنان توصیه می کنند که تمام زنان حامله ،چه نشانه داشته باشند یا نداشته باشند، و قبلأ بچه نارس به دنیا آورده اند برای واژینیت باکتریایی چک شوند. زن حامله ای که قبلأ بچه نارس به دنیا نیاورده است باید درمان شود ،اگر نشانه و دلایل آزمایشگاهی مبنی بر واژینیت باکتریایی دارد.

واژینیت باکتریایی همچنین همراه با افزایش شانس گرفتن سوزاک یا عفونت اچ آی وی HIV است که موجب ایدز می شود.

تریکوموناسیسTRICHOMONIASIS

یکی از شایعترین عفونتهایی است که از طریق تماس جنسی منتقل می شود(STIs) . بر اساس گفته مرکز کنترل بیماریهای امریکاCDC ، حدود 7/4 میلیون مورد جدید در مردان و زنان هر ساله در ایالات متحده اتفاق می افتد.

تریکوموناسیس به وسیله یک انگل به نام تریکوموناس واژینالیسTrichomonas vaginalis ایجاد میشود.تریکوموناز ابتدا یک عفونت دستگاه مجاری ادراری است. واژن شایعترین محل برای عفونت در زنان ، و پیش آبراه(Urethra)  شایعترین در مردان است.

نشانه ها

تریکوموناسیس ، مانند دیگر عفونتهای منتقل شونده از طریق جنسی(STIs)، اغلب بدون هیچ نشانه ای اتفاق می افتد.اغلب مردان عفونی هیچ نشانه ای ندارند.زنان زمانی نشانه دار می شوند که معمولأ 5 تا 28 روز از در معرض پارازیت قرار  گرفتن آنها گذشته باشد.

اگرچه بعضی از زنان عفونی نشانه های جزیی و یا بدون نشانه هستند، خیلی از آنها نشانه دارند. نشانه های زنان عبارتند از:

–          ترشحات زیاد ، زرد متمایل به سبز یا خاکستری .

–          ناراحتی در زمان تماس جنسی.

–          بوی واژن.

–          ادرار کردن دردناک.

آنها همچنین ممکن است تحریک و خارش ناحیه تناسلی و در موارد نادر،دردهای زیر شکمی داشته باشند.

در صورت وجود ،نشانه ها در مردان شامل،ترشح رقیق سفید رنگ از آلت تناسلی و دردناک بودن یا اشکال در ادرار کردن و خروج منی داشته باشند.

تشخیص

یک پزشک می تواند تریکوموناسیس را به وسیله انجام آزمایش بر مایع گرفته شده از واژن یا آلت تناسلی مردانه تشخیص دهد، معاینه بالینی نشان دهنده زخمهای قرمز بر گردن رحم و یا داخل واژن است.

درمان

چون مردان می توانند بیماری را به جفت خود منتقل کنند حتی زمانی که هیچ نشانه ای ندارند، پزشکان توصیه می کنند که هردو جفت برای خلاصی از پارازیت درمان شوند.پزشکان معمولا از مترونیدازول در یک دوز واحد برای درمان افراد عفونی استفاده می کنند.

پیشگیری

مطمئن ترین راه پیشگیری از گرفتن بیماریهای STIs پرهیز از تماس جنسی است، یا در ارتباط بودن طولانی مدت با یک همسر که آزمایش شده و معلوم است که عفونی نیست.استفاده از کاندوم در مردان به طرز صحیح در خلال تماس جنسی کمک به پیشگیری از گسترش تریکوموناسیس می شود.

عوارض

تحقیقات نشان دهنده یک ارتباط بین تریکومناسیس و دو عارضه جدی است. تحقیقات علمی بیانگر این نکته است که تریکوموناسیس همراه با حداقل 3 تا 5 برابر افزایش خطر انتقال HIV و ممکن است یک زن بچه های کم وزن زایمان کند و یا نوزادان نارس باشند . دانشمندان احتیاج به انجام تحقیقات بیشتری برای مشاهده این ارتباطات  دارند.

عفونت قارچی واژن

عفونت قارچی واژن ، یا کاندیداسیس Vulvovaginal candidiasis یک علت شایع سوزش واژن است. این عفونت شایع قارچی زمانی اتفاق می افتد که یک عدم تعادل در قارچهای موسوم به کاندیدا البیکانسCandida albicans باشد.اگرچه این عفونت به عنوان یک STI در نظر گرفته نمی شود ، 12 تا 15 درصد مردان بعد از تماس جنسی با جفت عفونی خود درگیر شده اند.

چند عامل در ارتباط با افزایش عفونت در زنان است از جمله:

–          حامله بودن

–          داشتن بیماری قند که تحت کنترل نباشد

–          استفاده از قرصهای ضد حاملگی خوراکی یا آنتی بیوتیکها

دیگر عواملی که میزان عفونت قارچی را با استفاده از آنها بالا می رود عبارتند از:

–          دوشDouches

–          اسپری های بهداشتی معطر زنانه

–          آنتی بیوتیک های موضعی و داروهای استروئی

پوشیدن لباسهای تنگ و لباسهایی که تهویه خوبی ندارند و زیر جامه ها همچنین می توانند ارتباط با واژینیت داشته باشند.زنان بایستی با مراقبان سلامتی خود برای یافتن علل احتمالی زیر بنایی عفونت مزمن قارچی خود کار کنند.

متخصصان زنان نمی دانند که آیا قارچ میتواند از طریق تماس جنسی منتقل شود.چون اغلب تمامی زنان قارچ را در واژن خود دارند، این برای محققان مشکل است که این مقوله را مطالعه کنند.

نشانه ها

شایعترین نشانه عفونت قارچی در زنان خارش ،سوزش،و آزردگی واژن است. ادرار کردن دردناک و تماس جنسی دردناک همچنین شایع است.

ترشحات واژن معمولأ وجود ندارد و ممکن است به میزان کمی باشد.ترشح ضخیم سفید مایل به خاکستری به عنوان نمونه به پنیر عشایری(روستایی) تشبیه می شود، اگر چه میتواند از آبکی به غلیظ متغیر باشد.اغلب جفت های مرد زنان با عفونت قارچی هیچ نشانه ای از عفونت ندارند. بعضی مردان، هرچند که ، راش های موقت و سوزش آلت بعد از تماس جنسی داشته اند اگر از کاندوم استفاده نکرده باشند.

تشخیص

چون چند علامت و نشانه مشخصه معمولا وجود دارد، پزشکان نمی توانند تشخیص این وضعیت را با تاریخچه پزشکی و معاینه بالینی دهند. آنها معمولا تشخیص عفونت قارچی را با ازمایش ترشحات واژ« در زیر میکروسکوپ برای اثبات قارچ می دهند.

درمان

داروهای ضد قارچ مهبلی  متنوعی برای درمان عفونت قارچی در دسترس است.زنان می توانند کرم های ضد قارچ را خریداری کرده و مستقیما در ناحیه درگیر استعمال کنند، قرصهای خوراکی ،یا شیاف های کلوتریمازولclotrimazole،میکونازولmiconazole،بوتکونازولbutoconazole،تیوکونازول tioconazoleبرای استفاده در واژن وجود دارند. به علت اینکه عفونتهای باکتریایی واژن ، تریکوموناز ، و عفونت قارچی ،بر پایه نشانه ها به تنهایی مشکل بتوان آنها را از هم تشخیص داد ، یک زن با نشانه های واژنی باید پزشک خود را برای تشخیص دقیق قبل از استفاده از این محصولات ملاقات نماید.

دیگر محصولات بر پیشخوان شامل آنتی هیستامین ها (ضد حساسیت ها)و کرمهای بیحس کننده که فقط نشانه ها را می پوشانند و عفونت را درمان نمی کنند.

زنانی که عفونت مزمن و یا مکرر قارچی دارند ممکن است احتیاج به درمان با کرمهای واژینال و داروهای خوراکی برای طولانی مدت داشته باشند.

زنان با عفونت HIV ممکن است عفونت قارچی شدید داشته باشندکه اغلب به درمان جواب نمی دهند.

دیگر علل التهاب واژن

اگرچه اغلب عفونت های واژن در زنان به علت باکتری ها،تریکومونا،یا قارچ استممکن است دیگر علل نیز باشند . این علل شامل واکنش های حساسیتی ،تحریک کننده ها و دیگر بیماریهای منتقل شونده از طریق جنسی STIs هستند.

نشانه های حساسیت می تواند به علت استفاده از اسپرم کش ها ،محصولات بهداشتی واژن،پاک کننده ها،و نرم کننده های پارچه باشد.التهاب دهانه رحم از این محصولات اغلب همراه با ترشحات غیر طبیعی واژن است، ولی پزشکان می توانند با آزمایش به آنها بگویند که عفونت باکتریایی وجود دارد یا نه.

تحقیقات

برای کنترل التهاب واژن ، تحقیق به سمت یافتن فاکتورهایی که باعث تشدید رشد و پتانسیل های بیماری زا ی میکروبهای واژن است. این اطلاعات کمک به بهبود بخشیدن تلاشهای درمانی و پیشگیری از واژینیت می کند.نمی توان به عنوان یک آزردگی بی خطر دانست ، واژینیت یک موضوع مطالعات جدی برای دانشمندان است که روشن کنند نقش آن را در ارتباط با وضعیت هایی مانند عفونتهای لگنیPID  و عوارض در رابطه با حاملگی.

تحقیقاتNIAID یک ارتباط بین لاکتوباسیل و محافظت از واژینیت باکتریایی را دریافت.آنها سپس یک شیاف واژینال ازلاکتوباسیل را که کمک به رشد باکتری های خوب در واژن می کند ابداع کردند. تحقیقات اکنون در حال مطالعه استفاده از شیاف لاکتو باسیل واژینال همراه با مترونیدازول خوراکی برای درمان و پیشگیری از واژینیت باکتریایی است.

در اکتبر 2003 ،دیگر پروژه NIAD توالی کدهای ژنتیکی تریکوموناس واژینالیس را تکمیل کرد.تحقیقات در اغاز فهم بیولوژی و راه های نو بری جلوگیری از بیماری است.تریکوموناس واژینالیس همچنین مورد علاقه خاص به تحقیقات پزشکی زیستی است به علت نقش آن در انتقال HIV ،بیماری اطفال ،و مساعد بودن به گرفتن سرطان دهانه رحم.

مروری کلی بر بیماریهای وولو و دستگاه تناسلی خارجی زنان :

در ماتیت التهابی تماسی:
مهمترین تظاهر, التهاب است.شایعترین بیماری خوش خیم دستگاه تناسلی خارجی زنان درماتیت تناسی است. اکثرا به علت محرک های موضعی مثل لباس زیر مرطوب, اسپری های آئروسل صابونی, یا روغن استحمام, دستمال توالت فرنگی,ضد عفونی کنند ه های مورد استفاده در شستشوی لباس زیر , صابونهای عطری,پودر ها و سایر انواع موادی که بطور شایع دستگاه تناسلی خارجی در تماس با آنها قرار میگیرد

.در مان عبارت است از حذف محرک و استفاده از کورتونهای موضعی. نکته مهم آنکه از این پماد ها طولانی مدت استفاده نشود.

درماتیت التهابی سبوروئیک:
بطور شایع در بیماران دیابتی دیده میشود.رویکرد های مناسب در موارد حاد, حذف محرک با استفاده از نشاسته و استفاده موضعی از کرم ها یا لوسیون های کورتونی جهت رفع خارش هستند.

التهابی psoriasis:
اغلب چند کانونی است.پوسته های نقره ای مشخص همراه قرمزی و علائم خراشیدگی خطی است. گاهی بطور یک لکه قرمز بدون پوسته ظاهر میشه.باید تمام بدن برای کشف موارد دیگر بدن معاینه شود.

التهابی قارچی کشاله ران:
معمولا کناره های واضح و مشخصی دارد که بر سطوح پوست نواحی مجاور نیز اثر دارد که بر سطح پوست نواحی مجاور نیز اثر می گذارد. و اغلب در سایر نقاط بدن نیز یافت میشود. پماد clotrimazole برای درمان کافی است. گرچه گاهی از tolnaftate و ketokonazole هم استفاده میشود.

عفونت غده ابتدای مجرای رحمی(bartolian)

درد شدید در هنگام لمس یا در زمان تلاش برای ورود به درون واژن. بسیاری از بیماران سالها از این علائم رنج میبرند. تا زمانی که به مرحله ای برسند که مقاربت غیر ممکن شود.اغلب بیماران از درد سوزشی در زمان پوشیدن لباسهای چسبان یا استفاده از تامپون شکایت میکنند. در معاینه ابتدای مجرای رحم کانونهائی از قرمز شدن در شیار پرده بکارت مشخص میشود. وقتی که این نواحی با یک وسیله پنبه ای فشار داده شوند, بیمار یک درد سوزشی که اغلب در نیمه تحتانی مجرا حس میشود را توصیف میکند.درمانهای این ضایعه متعدد و اغلب نا امید کننده است. اثبات شده است که تزریق زیر جلدی انترفرون به ابتدای مجرا در دفعت متعدد در هفته به مدت 4 مفته موثر است. درمان با استروئید موضعی یا آنتی بیوتیک ها وفقیت آمیز نبوده است. برش جراحی ابتدای مجرا درد را در 60-80 % بیماران مبتلا تسکین میبخشد. در صورت تشکیل آبسه, انجام برش جراحی ضرورت دارد.
ضايعات زخمي شونده

كرون
در ميان شرايط ايجاد كننده ضايعات زخمي شونده.. بيماري كرون اهميت خاصي دارد. نزديك 25% بيماران مبتلا به انتريت كلاسيك.. همچنين سينوس هاي تخليه شونده..نواحي فيستوله در پري نئوم يا فيشر هايي در دهانه خروجي.. و ادم دارند.

اگر چه ارتباط بين بيماري و اين شرايط بايد در نظر باشد.. اما درمان نامناسب نيز ممكن است عامل ايجاد اين ضايعات باشد.. مثلا برش ساده و تخليه سينوس ها ممكن است منجر به فيستول ركتو وازينال يا تخريب پرينه گردد. درمان كلاسيك پردنيزون به اضفه مترونيدازول به رزيم درماني.. كاهش دوز كورتيزون ممكن شده است. در مان با كورتيكو استروئيد بايد تا مدت زمان محدودي ادامه يابد. اگر انجام جراحي مد نظر باشد.. مترونيدازول بايد ادامه يابد.

بهجت
بيماري بهجت كه احتمالا يك بيماري خود ايمني است با زخم هاي والو و نواحي مجائر پرينه همراه با زخم هاي مشابه در غشا مخاط مشخص ميگردد.جزء سوم اين سندرم سه علامتي .. يعني تحريك .. بطور شايع تشخيص داده نميشود. در كل تحريك.. جدي تريت تظاهر بيماري است.. زيرا ممكن است به سمت بيماري نرولوزيك كشنده پيشرفت ميكند. اساس درمان پردنيزون است و شايد بتوان ذوز آن را در پايان ماه كاهش داد. پسرفت خود بخود و عود شايع هستند و در اداره اين بيماري مشكلات عمده اي ايجاد ميكنند.
ضايعات سفيد

ويتيليگو
در والو شايع است. اغلب در زمان بلوغ ظاهر ميشود و ندرتا علامت دار است. نواحي پيگمانته همراه اغلب در ساير نواحي بدن يافت ميشود. زماني كه در زمينه ويتيليگو علامتي ايجاد شود..معمولا مربوط به درماتيت اضافه شده به بيماري است. با اينكه اغلب سابقه خانوادگي بروز بيماري وجود دارد ولي علت آن ناشناخته است. ويتيليگو در هر زمان پس از ميانسالي و در هر جائي از بدن ميتواند بروز كند. ويتيليگو نبايد به اشتباه به عنوان تظاهري از يك بيماري سيستميك تلقي شود. اين بيماري دقيقا نوعي مشكل زيبائي است كه بخصوص باعث بدشكلي در سياهپوستان ميشود.

ضايعات هيپر كراتوتيك ممكن است در طي وقايع مختلفي شناسائي شوند. افزايش رسوب كراتين( هيپر كراتوزيس) يك پديده حفاظتي است كه در بخصوص در پوست تروما ديده مشاهده شده و ممكن است همراه هر گونه تحريك از يك بيماري التهابي مزمن تا كارسينوم .. باشد. ظاهرسفيد يا سفيد متمايل به خاكستري پوست در اين حالات پوست با جذب رطوبت توسط كراتين ايجاد ميشود.

سبوره
مثل در ماتيت سبوروئيك… نتيجه اينترتريگوست و اغلب در فضاي مرطوب والو يافت ميشود. در ماتيت مزمن از حالات تحريكي مزمن متعددي ناشي ميشود.. و يك لايه كراتين محافظ ضخيم ايجاد ميكند. در مراحل اوليه.. زگيل به رنگ قهوه اي يا قهوه اي متمايل به قرمز است.. و در زيذ ميكروسكوپ پاراكراتوز سطحي نشان ميدهد ولي در مراحل بعدي با هيپر كراتوزيس مشخص ميشود. ضهيعات تحريكي مزمن صرف نظر از علت مربوطه.. نهايتا ممكن است پوشش كراتين سطحي ايجاد كنند

ديستروفي
به ضايعه حاصل ازتغذيه غير طبيعي.. اشاره دارد. اين اصطلاح ميتواند در مورد ضايعاتي كه با مشخصات زير بروز ميكنند بكار رود: لايه كراتين در ضخامت هاي مختلف كه باعث ايجاد رنگ سفيد يا سفيد خاكستري ميشود.. نازك شدگي غير طبيعي يا ضخيم شدن.. لايه اپي تليوم.. ارتشاح التهابي زمينه اي و درجات متفاوت تغيير در بافت همبند ساب اپي تليال. مورد آخر ممكن است مربوط به نقايص تغذيه اي كه با بررسي الگوهاي عروقي نشان داده شده اند.. باشد. اين نوع ديستروفي ها شايعترين ضايعات هستند. آنها سابقا به عنوان لكوپلاكي تشخيص داده ميشدند. در ترمينولوزي رايج.. لغت ديستروفي .. براي  هيپر كراتوز و ليكن اسكلروز با يا بدون آتيپي بكار ميرود.

لكوپلاكي
به معناي يك لكه سفيد است و اصطلاحي است كه ميتوان آن را براي تقريبا هر ضايعه سفيد والو بكار برد. اين اصطلاح بسيار غير اختصاصي است و بايد.. از ترمينولوزي بيماري والو حذف شود. اصطلاحات مختلف ديگر نيازمند بررسي دقيق و تغيير هستند. kraurosis .. يك تظاهر باليني به معناي چروك خوردگي است و بطور كلاسيك ملازم ميكروسكوپي ليكن اسكلروز است.

ليكن اسكلروز
در تمام گروهها در والو شناسائي شده است. دختران در دهه اول عمر با اين لكه سفيد رنگ و غير اختصاصي در پوست لابيا مبتلا شده اند. اكثر اين بيماران كم سن و سال در زمان قائدگي بهبود مي يابند.. اما ضايعه ممكن است در طي سالهاي قائدگي نيز رخ دهد كه در اينحالت معمولا با پاپولهاي كوچك سفيد رنگ مايل به آبي شروع ميشود. اين ضايعات بتدريج با يكديگر متحد شده و پلاكهاي سفيدي را تشكيل ميدهند. ليكن اسكلروز در مراحل اوليه بي علامت است و نياز به درمان ندارد. اين ضايعه اهميت عمده اي در بيماران يايسه دارد .

در اين افراد بطور شايع با خارش شديد و مقاوم.. چروك خوردگي پوست والو و تنگي مدخل وازن همراه است در يك بيمار در سنين قبل از بلوغ مهمترين مطلب تسكين علامت است. كورتيكواستروئيد هاي موضعي معمولا موثرند. تستوسترون در اين بيماران توصيه نميشود. اما كرم پروزسترون 2% براي تسكين علامت استفاده ميشود. در بيماران يايسه گاهي درمان دراز مدت تستوسترون موصعي موثر است. در تقريبا 20% بيماران با مصرف تستوسترون بزرگي كليتوريس و افزايش ليپيد رخ ميدهد. مقالات جديد حصول نتايج بهتر در درمان ليكن اسكلروزيس با مصرف كورتيكواستروئيد هاي موضعي با قدرت متوسط تا بالا را ذكر ميكنند. كلوبتازول پروپيونات يك كورتيكو استروئيد بسيار قوي است و در كنترل باليني و بافت شناسي علايم ليكن اسكلروزيس 3 ماه پس از شروع درمان موثر گزارش شده است.

به نظر ميرسد كه اين دارو از تستوسترون موثرتر باشد. كلوبتازول پروپيونات معمولا بطور موضعي در تركيبات با قدرت 025 /0 % يك بار در روز.. 5 روز در هفتهبراي حد اقل يك سال استفاده ميشود. تاثيرات اپيدرمي دارو عبارتند از كاهش هيپر كراتوزيس و ضخيم شدگي اپيتليوم ناشي از افزايش ميوز در كراتينوسيت ها. نماي ميكروسكوپي ليكن اسكلروز با هيپر كراتوز متوسط.. نازك شدگي اپيتليوم همراه از دست رفتن rete pegs.. كلازينيزاسيون زمينه اي و ارتشاح التهابي مشخص ميشود. مراحل بعدي ليكن اسكلروز بطور شايع تر همراه ديس پاروني ناشي از انقباض دهانه خروجي وازن و شكل گيري فيشور در فورشت هستند. اصطلاح هاي آتروفي ناشي از افزايش سن و ولويت آتروفيك بايد از فهرست حذف شوند زيرا اكثر اين ضايعات صورتهاي ديگر  ليكن اسكلروز هستند.

ديستروفي هيپر پلاستيك
با ضايعاتي كه بطور ماكروسكوپي سفيد رنگ يا سفيد مايل به خاكستري هستندو ممكن است منتشر يا كانوني باشند مشخص ميگردد. لكه ها ( patches) سفت هستند و اغلب در لمس.. قوام غضروفي دارند. اينها نماي ضايعاتي را كه سابق بر اين به عنوان لكوپلاكي تشخيص داده ميشدند.. تقليد ميكنند. از نظر بافت شناسي لايه كراتين ضخيم تر از آنچه در ليكن اسكلروز ديده ميشود و اپي تليوم پروليفراتيوتر و همراه ret pegs طويل شده و اغلي blunt است. در هيپر پلازي تيپيك افزايش عناصر سلولي اپيتليوم وجود دارد اما هيچ وضعيت غير طبيعي در بلوغ وجود ندارد. بسياري از اين تغييرات در اثر درماتيت مزمن ايجاد ميشوند. و درمان آنها بايد علامتي باشد. بيوپسي بايد بطور آزادانه براي رد وجود آتيپي سلولي همراه انجام شود.
هيدرو كورتيزون فلورينه موضعي بهترين عامل ضد خارش است. ممكن است گاهي نواحي شديدا هيپر كراتوتيك كه اغلب نيز بطور غير طبيعي پيگمانته شده اند.. به هيدوكورتيزونهاي موضعي يا سيستميك جواب ندهند.. اما تزريق زير جلدي اين فرآورده ها ممكن است به شكل دراماتيك موثر باشد. در نواحي كوچك 3-2 سانتي متري ميتوان 3-2 ميلي ليتر از هيدرو كرتيزون فلورينه مثل تريامسينولون تزريق كرد كه نتايج برجسته اي در حذف علايم و حفظ رنگ طبيعي ايجاد ميكنند. تلاش هاي درماني موضعي براي حذف تحريكات مشابه آنچه قبلا توصيف شده است .. بوده و صرف نظر از پاتولوزي بيماري.. تمام بيماران بايد در مورد بكار گيري اين قواعد آموزش ببينند.. بروز انفرادي اين وضعيت ناشايع است ولي در صورت بروز به اين صورت.. ميتوانند بطور ناحيه اي برداشته شوند. اما وجود كانونهاي مولتي سنتريك بايد بابررسي كلي بافت هاي مجائر رد شوند. تشخيص در تمامي موارد بايد با بيوپسي اثبات شود. در اغلب موارد نمونه هاي متعدد ضروري اند.. زيرا الگوهاي مختلف غالبا با يكديگر همراهند.

ديستروفي هيپر پلاستيك آتيپيك
معمولا يك ضايعه سفيد رنگ است.. اما ضايعه قرمز ياپيگمانته نيز ممكن است تغييرات مشابهي نشان دهند. مورد آخر.. تغييرات اپي تليالي توصيف شده در نئوپلازي سرويكس را تقليد نميكند. بلوغ آتيپيك و تشكيل مرواريد هاي اينترا اپيتليالي شاه علامات ديستروفي هيپر پلاستيك آتيپيك هستند و اغلب در نواحي مجاور كانسر مهاجم والو رخ ميدهند.ابنور ماليتي هاي بافت شناسي ممكن است بابيماريهاي ويروسي مختلف مثل عفونت با ويروس پاپيلوماي انساني ( HPV) و ضايعات هرپسي همراه باشند. اين موارد بدون شك.. مسئول آتيپي هاي قابل برگشت توصيف شده هستند.

ديستروفي هاي مختلط
تركيبي از تغييرات ليكن اسكلروزيس و هيپر پلازي است. بيوپسي در تشخيص پتانسيل بدخيمي ضايعات مهم است و بايد بطور آزادانه از آن استفاده شود. كولپوسكوپي و سيتولوزي در افتراق درجات آتيپي سلولي مفيد نبوده اند. بيپوسي عملي ساده و اصولا بدون درد است.. خصوصا اگر ناحيه باعامل بي حسي موضعي انفيلتره شده وپاسخ پوستي KEYES براي برداشت بافت استفاده ميشود.

درمان همه ضايعات تحريكي:
درمان اساسي تمام ضايعات تحريكي بايد پس از يك تشخيص مثبت آغاز شود. در اين حالت انجام بيوپسي ضروري است.با اين فرض كه هيچ نوع آتيپي مازوري كشف نشده است.. قدم بعدي حذف تحريك است.محتمل به نظر ميرسد كه تغييرات مزمن همراه با خراشيدگي در ايجاد نئوپلازي اهميت داشته باشند. درمان عبارت است از هيدرو كورتيزون فلورينه موضعي براي كنترل علائم و كاهش واكنش التهابي موضعي.. استفاده از استروزن داخل وازن در بيماران يايسه.. درمان هر گونه عفونت داخل وازن همراه و حذف تحريك موضعي.
کلیه علل خارش دستگاه تناسلی ادراری زنان :

اختلالات دستگاه تناسلی
ولوواژینیت( تزیکومونائی- باکتریائی- آتروفیک- تماسی)
دیستروفی های فرج
سرطان فرج

اختلالات پوستی:
عفونت هرپسی- اینترتریگو- لیکن پلان- پسوریازیس- کهیر- درماتیت سبوره ای- جرب- apocrine miliaria-درماتیت نروژنیک

متفرقه:
دیابت قندی- حساسیت های داروئی- محرک های شیمیائی- کمبود ویتامین A ,ب کمپلکس- عفونت با شپش-آنمی- لوسمی- هپاتیت
سل- اورمی- گلیکوزوری
ضایعات کیستیک مهبل و ابتدای مجرای رحم

کیست حاوی چربی
اکثرا به علت انسداد غدد ترشح کننده چربی در لب کوچک و بزرگ ایجاد می شوند. این ضایعات نیاز به درمان ندارند… مگر اینکه عفونی شوند که در این زمان برش ساده و تخلیه , معمولا کافی است… اگر ضایعات مکررا عفونی شوند باید اون کیست با جراحی به طور کامل برداشته شود… اما عود شایع است

اتساع کیستیک مجرای بارتولن اصلی
بار تولن یکی از بقایای دوران جنینی است که ممکنه در بزرگسالی ایجاد مشکل کنه…
ممکن است در اثر واکنش های التهابی مزمن همراه با اسکار و انسداد یا توسط ضربه زخمی کننده یا برش در ناحیه , ایجاد شود. اغلب موارد بدون علامت هستند و درمان غیر ضروری است. اگر ضایعات علامت دار شوند… با استفاده از بی حسی ناحیه ای  و با یک عمل سرپائی در مطب ,که بهش مارسوپیالیزاسیون گفته میشه… تا حدی مشکل برطرف می شود… اما اگر این روش هم موفقیت آمز نباشه… باید کل کیست برداشته بشه. هر وقت که غدد بارتولن در زن یایسه بزرگ شود باید به بدخیمی فکر کرد.

کیست های دیس انتوژنتیک
مثل کیست های موکوسی ( مخاطی) در مدخل واژن و لب کوچک مجاور آن.این کیست هم از بقایای جنینی است.این ضایعه خوش خیم است…

کیست های بالای لب بالا
شبیه هیدروسل مردان هستند و معمولا در بالای لب بالا ظاهر می شوند.این کیست ها حاوی آب هستند. برش دادن کیست و خارج کردن مایع معمولا با عود همراه است. ممکن است این ضایعات با فتق همره باشند.بهترین کار برای اینها برداشتن کامل کیست با جراحی است… البته گاهی قسمتی از روده در درون کیست وجود دارد که باید برداشته شود.
ضایعات جلدی دستگاه تناسلی
پلاک های سفید
لیکن اسکلروز
بیماری bowen
بیماری پاژت
لیکن سیمپلکس کرونیکوس
پسوریازیس
سبوره

زخم:

سیفلیس – گرانولوم اینگواینال – شانکروئید – هرپس سیمپلکس – سندرم بهجت – کاندیدا- جرب – تروما – factitia  تروما – علت داروئی – اریتما مولتی فرم – اسکواموس سل کارسینوما – پمفیگوئید – پمفیگوس – پیودرما گانگرنوزوم
جوش های صورتی مایل به گوشتی رنگ:
لیکن پلان – لیکن نیتیدوس -valvular papillae- pearly penile papules- کوندیلوما آکومیناتا – mullucsum-

جوش های قرمز مایل به سیاه :
خالها – کراتوز سبوروئیک

دستگاه تناسلی زنان، ترشحات و عفونتهای مربوط به آن

منبع: pezeshk.us