ال کارنیتین؛ موارد استفاده و عوارض این مکمل لاغرکننده

اطلاعات در مورد مصرف و عوارض ال کارنیتین

ال کارنیتین، هنگامی که به‌صورت خوراکی یا به‌صورت داخل وریدی با تأیید پزشک مصرف شود، برای اکثر افراد احتمالا بی‌خطر است. آن می‌تواند باعث عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ، ناراحتی معده، سوزش سردل، اسهال و تشنج شود. همچنین ممکن است باعث شود که ادرار، نفس و عرق،بویی شبیه ماهی پیدا کنند.

ال کارنیتین یک اسید آمینه (یک واحد سازنده‌ پروتئین‌ها) است که به طور طبیعی در بدن تولید می‌شود. ال کارنیتین به بدن کمک می‌کند که انرژی تولید کند. این انرژی برای عملکرد قلب و مغز، حرکت عضلانی و بسیاری از فرایندهای بدن مهم است.

قرص ال کارنیتین چیست؛ خواص و عوارض ال کارنیتین برای لاغری و سلامت

موارد استفاده ال کارنیتین

مکمل‌های ال کارنیتین برای افزایش سطوح ال کارنیتین در افرادی به کار می‌روند که میزان طبیعی ال کارنیتین آنها به علت یک اختلال ژنتیکی، مصرف داروهای خاص (اسید والپروئیک برای تشنج) یا به علت آنکه تحت یک درمان پزشکی (همودیالیز برای کلیه) قرار گرفته‌اند که از ال کارنیتین بدن استفاده می‌کند، بیش‌ازحد پایین است. همچنین به عنوان یک مکمل جایگزین برای افرادی که رژیم‌های گیاهخواری سخت و رژیم‌های کاهش وزن دارند یا نوزادان کم‌وزن یا نارس نیز به‌کار می رود.

ال کارنیتین، برای بیماری‌ های قلبی و عروقی ازجمله درد قفسه‌ی سینه‌ی مرتبط با قلب، نارسایی قلب (CHF)، عوارض قلبی ناشی از بیماری دیفتیری،حمله‌ قلبی، درد پای ناشی از مشکلات گردش خون (لنگش متناوب) و کلسترول بالا نیز به‌کار می‌رود.

برخی از افراد برای اختلالات ناشی از برخی داروهای ایدز، ناباروری مردانه، یک اختلال رشد مغز به نام سندروم Rett، بی‌اشتهایی، سندرم خستگی مزمن، دیابت، تیروئید پرکار، اختلال کم توجهی – بیش‌فعالی (ADHD)، زخم‌های پا، بیماری لایم و برای بهبود عملکرد و استقامت ورزشی از ال کارنیتین استفاده می‌کنند.

بدن می‌تواند ال کارنیتین را به سایر اسیدهای آمینه به نام استیل ال کارنیتین و پروپیونیل ال کارنیتین تبدیل کند. اما هیچ کس نمی‌داند که آیا فواید ال کارنیتین‌ها شبیه هم هستند یا نه. تا زمانی که اطلاعات بیشتری در این زمینه بدست آید، یک فرم از ال کارنیتین را جایگزین فرم دیگر نکنید.

مصارف و اثربخشی

ال کارنیتین، در موارد زیر موثر است:

• بیماری جدی کلیوی. بیشتر تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف خوراکی یا داخل وریدی ال کارنیتین می‌تواند تعداد گلبول‌های قرمز خون را در طی همودیالیز بهبود ببخشد. اداره‌ غذا و دارو، ال کارنیتین را برای درمان و پیشگیری از کمبود ال کارنیتین در افراد مبتلا به بیماری کلیوی جدی که تحتهمودیالیز قرار می‌گیرند، تأیید کرده است.
• کمبود ال کارنیتین. اداره‌ غذا و دارو، ال کارنیتین را برای درمان کمبود ال کارنیتین ناشی از بیماری‌های ژنتیکی خاص تأیید کرده است.

در موارد زیر احتمالا موثر است:

• درد قفسه‌ سینه (آنژین صدری). به‌نظر می‌رسد که مصرف خوراکی ال کارنیتین، تحمل ورزش در افراد مبتلا به درد قفسه‌ سینه (آنژین صدری) را بهبود می‌بخشد. همچنین مصرف ال کارنیتین به همراه درمان استاندارد، درد قفسه‌ سینه را کاهش می‌دهد و توانایی ورزش در افرادی که درد قفسه‌ سینه دارند اما دچار انسداد شریان‌ها نیستند را نیز بهبود می‌بخشد.
• نارسایی قلبی. به‌نظر می‌رسد که مصرف خوراکی ال کارنیتین، علائم نارسایی قلبی را بهبود می‌بخشد و توانایی ورزش را در این افراد افزایش می‌دهد. همچنین مشخص شده که مصرف یک محصول خاص حاوی ال کارنیتین و کوانزیمQ10، باعث بهبودی علائم نارسایی قلبی می‌شود.
• سطوح بالای هورمون تیروئید (پرکاری تیروئید). به‌نظر می‌رسد که مصرف ال کارنیتین باعث بهبود علائمی مانند ضربان قلب سریع یا کوبنده، عصبانیت و ضعف در افرادی با سطوح بالای هورمون تیروئید می‌شود.
• ناباروری مردانه. بیشتر تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف ال کارنیتین، به تنهایی یا در ترکیب با استیل ال کارنیتین، تعداد اسپرم و حرکت اسپرم در مردان مبتلا به مشکلات باروری را افزایش می‌دهد.
• التهاب قلب (میوکاردیت). به‌نظر می‌رسد که مصرف خوراکی ال کارنیتین، خطر مرگ ناشی از میوکاردیت را کاهش می‌دهد.
• جلوگیری از عوارض جانبی ناشی از اسید والپروئیک (دپاکون، دپاکین، دپاکوت، VPA)، یک داروی تشنج. استفاده از ال کارنیتین به‌صورت داخل وریدی می‌تواند از عوارض جانبی اسید والپروئیک جلوگیری کند.

در مورد اثربخشی در موارد زیر، شواهد کافی وجود ندارد:

• خستگی مرتبط با سن. مصرف ال کارنیتین ممکن است خستگی جسمی و روحی را بهبود ببخشد، توده‌ی عضلانی را افزایش دهد و باعث کاهش توده‌ چربی در سالمندان شود.
• ریزش مو (آلوپسی آندروژنیک). تحقیقات اولیه نشان می‌دهند که مالیدن یک محلول ال‌ کارنیتین، دوبار در روز به مدت ۶ ماه، تعداد موهای روی پوست سر را افزایش می‌دهد.
• عملکرد ورزشی. ورزش شدید با کاهش سطوح خونی ال کارنیتین مرتبط دانسته شده است. با این حال تحقیقات درباره‌ استفاده از ال کارنیتین برای بهبود عملکرد ورزشی متناقض است. برخی مطالعات نشان می‌دهند که ال کارنیتین، عملکرد و استقامت ورزشی را بهبود می‌بخشد. با این حال سایر تحقیقات نشان می‌دهند که ال کارنیتین، فایده‌ای در این مورد ندارد.
• اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی (ADHD). به‌نظر نمی‌رسد که مصرف ال کارنیتین، علائم ADHD را در کودکان کاهش دهد.
• اوتیسم. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف خوراکی ال کارنیتین به‌صورت روزانه به مدت ۳ ماه، شدت اوتیسم را در کودکان – براساس بعضی از معیارها، نه همه‌ی آنها – کاهش می‌دهد.
• ضربان قلب نامنظم (آریتمی). تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که ال کارنیتین، ممکن است ضربان قلب نامنظم را کاهش دهد.
• یک اختلال خونی به نام بتاتالاسمی. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که ال کارنیتین، ممکن است علائم یک اختلال خونی به نام بتاتالاسمی را کاهش دهد.
• سندروم تحلیل رفتن (کاشکسیا). تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف ال کارنیتین می‌تواند شاخص توده‌ بدنی (BMI) را افزایش دهد و توده‌ی بدنی خالص را در افراد مبتلا به سرطان و سندروم تحلیل رفتن بهبود ببخشد.
• ضعیف شدن عضله‌ی قلب (کاردیومیوپاتی). تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که ال کارنیتین، عملکرد قلب را در بزرگسالان و کودکانی که یک عضله‌ قلب ضعیف دارند، بهبود می‌بخشد.
• خستگی ناشی از سرطان. برخی از بیماران مبتلا به سرطان، سطوح ال کارنیتین پایینی در خون‌شان دارند. برخی تحقیقات اولیه نشان می‌دهد کهمصرف ال کارنیتین ممکن است خستگی را در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته بهبود ببخشد. با این حال سایر تحقیقات نشان می‌دهند که آن هیچ فایده‌ای در این مورد ندارد.
• خستگی ناشی از بیماری سلیاک. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف ال کارنیتین به خستگی ناشی از بیماری سلیاک کمک می‌کند. با این حال به‌نظر نمی‌رسد که ال کارنیتین، افسردگی یا کیفیت زندگی را بهبود ببخشد.
• سندروم خستگی مزمن. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف ال کارنیتین برای دو ماه می‌تواند علائم خستگی را بهبود ببخشد.
• بیماری ریه (بیماری مزمن انسدادی ریه). تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که ال کارنیتین می‌تواند عملکرد ورزشی را در افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) بهبود ببخشد.
• شریان‌های مسدودشده (بیماری عروق کرونر). تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف ال کارنیتین قبل از ورزش، استقامت را در افرادی که شریان‌های مسدودشده دارند، بهبود نمی‌بخشد.
• دیابت. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که ال کارنیتین، ممکن است کنترل قند خون را بهبود ببخشد اما اکثر تحقیقات نشان می‌دهند که ال کارنیتین، قند خون را در افراد مبتلا به دیابت بهبود نمی‌بخشد. با این حال ممکن است ال کارنیتین، درهنگامی که به همراه برخی داروهای دیابت مصرف شود، بتواند کنترل گلیسمیک را بهبود ببخشد.
• خستگی. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف روزانه‌ ال کارنیتین به مدت ۸ روز، خستگی را در افراد سالم کاهش نداد.
• سندروم ایکس شکننده. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که ال کارنیتین، رفتار بیش‌فعال در کودکان مبتلا به سندروم ایکس شکننده را کاهش می‌دهد.
• کاهش عملکرد مغز ناشی از بیماری کبد. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف روزانه‌ ال کارنیتین، به مدت ۶۰ تا ۹۰ روز، سطوح آمونیاک را کاهش می‌دهد و عملکرد مغز را در افرادی که دچار کاهش عملکرد مغز ناشی از بیماری کبدی شدید شده‌اند، بهبود می‌بخشد.
• خستگی ناشی از هپاتیت. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف روزانه‌ ال کارنیتین، خستگی را در افراد مبتلا به هپاتیت C که تحت درمان با دارو هستند، کاهش می‌دهد.
• هپاتیت C. به‌نظر می‌رسد که مصرف ال کارنیتین با داروهای اینترفرون- آلفا و ریباویرین، میزان پاسخ‌دهی به درمان در افراد مبتلا به هپاتیت C را بهبود می‌بخشد.
• سطوح چربی بالا در خون. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف روزانه‌ ال کارنیتین می‌تواند کلسترول کل، لیپوپروتئین کم‌چگال (کلسترول بد یا LDL) و تری‌گلیسیرید را در کودکانی با سطوح بالای چربی کاهش دهد. مصرف ال کارنیتین همچنین می‌تواند سطوح لیپوپروتئین (a) – یک عامل خطر احتمالی برای بیماری قلبی – را در افرادی با سطوح بالای لیپوپروتئین (a) کاهش دهد.
• تری‌گلیسیرید بالا. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که ال کارنیتین، سطوح تری‌گلیسیرید را در افرادی با سطوح تری‌گلیسیرید بالا کاهش نمی‌دهد.
• وزن کم در هنگام تولد. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف خوراکی یا داخل وریدی ال کارنیتین در نوزادان نارس می‌تواند وزن آنها را افزایش دهد. با این حال سایر تحقیقات نشان می‌دهند که ال کارنیتین، وزن بدن را در نوزادان نارس افزایش نمی‌دهد.
• حافظه. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف روزانه‌‌ ال کارنیتین به مدت ۳ روز، حافظه را در زنان بزرگسال جوان بهبود نبخشید.
• سردرد میگرنی. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف روزانه‌ ال کارنیتین به همراه اکسید منیزیم یا بدون آن به‌مدت ۱۲ هفته، میگرن را کاهش نمی‌دهد.
• خستگی ناشی از ام اس. برخی ازافراد مبتلا به ام اس دارای سطوح پایینی از ال کارنیتین در خون هستند. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که مصرف روزانه‌ ال کارنیتین، برخی از جنبه‌های خستگی در افراد مبتلا به ام اس که سطوح ال کارنیتین پایینی دارند را کاهش می‌دهد.
• حمله‌ قلبی. شواهد متناقضی در مورد اثرات استفاده از ال کارنیتین پس از حمله‌ قلبی وجود دارد. برخی تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف خوراکی ال کارنیتین پس از یک حمله‌ قلبی، عملکرد مغز را بهبود می‌بخشد و خطر مرگ را کاهش می‌دهد. با این حال سایر تحقیقات می‌گویند که آن هیچ تأثیر مثبتی در این زمینه ندارد.
• مشکلات تنفسی هنگام خواب در نوزادان. تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که اضافه کردن ال کارنیتین به تغذیه‌ داخل وریدی (سرُم)، مشکلات تنفسیحین خواب در نوزادان را کاهش نمی‌دهد.
• بیماری کبد غیرالکلی (استئاتوهپاتیت غیرالکلی،NASH). تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که ال کارنیتین، برخی از جنبه‌های عملکرد کبد را در افراد مبتلا به بیماری کبدی غیرمرتبط با مصرف الکل بهبود می‌بخشد.
• رگ‌های خونی مسدود، نه در قلب یا مغز. برخی تحقیقات اولیه نشان می‌دهد که ال کارنیتین، ممکن است راه رفتن را در افرادی که دچار انسداد رگ‌های خونی در جاهایی به‌جز مغز یا قلب هستند، بهبود ببخشد. با این حال سایر تحقیقات نشان می‌دهند که آن تأثیر مثبتی در این زمینه ندارد.
• یک اختلال ارثی نادر که در سیستم عصبی تأثیر می‌گذارد (سندروم Rett). مصرف ال کارنیتین، ممکن است تندرستی و حرکت را در دختران مبتلا بهسندروم Rett کاهش دهد.
• کاهش وزن. به نظر نمی‌رسد که مصرف ال کارنیتین به‌تنهایی باعث کاهش وزن بدن در افراد چاق دارای اضافه وزن شود. با این حال سایر تحقیقات نشان می‌دهند که مصرف ال کارنیتین به همراه سایر داروهای خاص یا مکمل‌ها، وزن بدن و شاخص توده‌ی بدنی را کاهش می‌دهد.
• اختلالات خوردن
• زخم‌های پا
• بیماری لایم
• بیماری‌های دیگر…

برای ارزیابی تأثیر ال کارنیتین، برای این مصارف به شواهد بیشتری نیاز است.

عوارض جانبی و ایمنی

ال کارنیتین، هنگامی که به‌صورت خوراکی یا به‌صورت داخل وریدی با تأیید پزشک مصرف شود، برای اکثر افراد احتمالا بی‌خطر است. آن می‌تواند باعث عوارض جانبی مانند تهوع، استفراغ، ناراحتی معده، سوزش سردل، اسهال و تشنج شود. همچنین ممکن است باعث شود که ادرار، نفس و عرق،بویی شبیه ماهی پیدا کنند.

اقدامات احتیاطی خاص و هشدارها

بارداری و شیردهی: اطلاعات مطمئن کافی در مورد ایمنی استفاده از ال کارنیتین، در دوره‌ بارداری وجود ندارد. بنابراین بهتر است جانب احتیاط را رعایت کرده و از مصرف آن اجتناب کنید.
مصرف ال کارنیتین به‌صورت خوراکی و در مقادیر توصیه‌شده، در دوره‌ شیردهی احتمالا بی‌خطر است. مقادیر کمی از ال کارنیتین در شیر مادر و شیر خشک به نوزادان داده شده و هیچ‌گونه عوارض جانبی ایجاد نکرده است. اما اثرات مصرف مقادیر زیادی از ال کارنیتین توسط یک مادر شیرده مشخص نیست.

کودکان: ال کارنیتین در صورتی که در مقادیر مناسب و کوتاه‌مدت به‌صورت خوراکی یا داخل وریدی مصرف شود، احتمالا بی‌خطر است.

تیروئید کم‌کار (کم‌کاری تیروئید): مصرف ال کارنیتین ممکن است علائم کم‌کاری تیروئید را بدتر کند.

نارسایی کلیه: گزارش شده که مصرف دی‌ ال کارنیتین، به صورت وریدی پس از دیالیز باعث علائمی مانند ضعف عضلانی و افتادگی پلک می‌شود. به‌نظر نمی‌رسد که ال کارنیتین، چنین اثری داشته باشد.

تشنج: به نظر می‌رسد که ال کارنیتین، احتمال بروز تشنج در افرادی که قبلا دچار تشنج شده‌اند را افزایش می‌دهد. اگر قبلا تشنج داشته‌اید، ال کارنیتینمصرف نکنید.

تداخلات دارویی

مراقب این ترکیب‌ها باشید:

• اسنوکومارول (سینتروم) با ال کارنیتین تداخل دارد. اسنوکومارول (سینتروم) برای کُند کردن لخته شدن خون به‌کار می رود. ال کارنیتین، ممکن است اثربخشی اسنوکومارول (سینتروم) را افزایش دهد. افزایش اثربخشی اسنوکومارول (سینتروم) ممکن است لخته شدن خون را بیش‌ازحد کُند سازد. ممکن است لازم باشد دوز اسنوکومارول (سینتروم) شما تغییر کند.
• هورمون تیروئید با ال کارنیتین تداخل دارد. به‌نظر می‌رسد که ال کارنیتین، میزان تأثیرگذاری هورمون تیروئید در بدن را کاهش دهد. مصرف ال کارنیتین با هورمون تیروئید ممکن است اثربخشی هورمون تیروئید را کاهش دهد.
• وارفارین (کومادین) با ال کارنیتین تداخل دارد. وارفارین (کومادین) برای کُند کردن روند لخته شدن خون به‌کار می‌رود. ال کارنیتین، ممکن است اثرات وارفارین (کومادین) را افزایش دهد و احتمال کبودی و خونریزی را بیشتر کند. حتما خون‌تان را به طور منظم آزمایش کنید. ممکن است لازم باشد دوز وارفارین یا کومادین شما تغییر کند.

دوزهای مصرفی

دوزهای زیر در تحقیقات علمی مورد مطالعه قرار گرفته‌اند:

• برای کمبود ال کارنیتین در بزرگسالان: ۹۹۰ میلی‌گرم، ۲ تا ۳ بار در روز به شکل قرص یا محلول خوراکی
• برای پیشگیری از عوارض جانبی ناشی از اسید والپروئیک (دپاکون، دپاکین، دپاکوت): ۵۰ تا ۱۰۰ میلی‌گرم/ کیلوگرم در روز، در ۳ یا ۴ دوز جداگانه، حداکثر ۳ گرم در روز
• برای درد قفسه‌ی سینه/ نارسایی احتقانی قلب: ۱ گرم ۲بار در روز
• حمله‌ قلبی بعدی (متعاقب): ۲ تا ۶ گرم در روز
• برای علائم تیروئید پرکار: ۱ تا ۲ گرم، دوبار در روز
• برای ناباروری مردان: ۲ گرم ال کارنیتین + ۱ گرم لاستیل کارنیتین در روز

مصرف دوز بالا یا اوردوز

در صورتی که دوز بالایی مصرف گردد با مرکز مسمومیت یا اورژانس تماس گیرید. در تهران می توان با مرکز مسمومیت با شماره تلفن ۱۴۹۰ تماس بگیرید. ساکنان دیگر شهر ها می توانند با مرکز کنترل مسمومیت استانی یا اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرند.

نکته های مهم

ال کارنیتین، را به بقیه افراد جهت مصرف ندهید. این برخلاف قانون است. تست های آزمایشگاهی و یا پزشکی ممکن است به صورت دوره ای برای نشان دادن پیشرفت شما و یا کنترل عوارض جانبی انجام شود. برای جزئیات بیشتر با پزشک خود مشورت کنید.

منبع راستینه